pactitius

pactitius
pactĭcĭus (pactĭtĭus), a, um [paciscor] Gell. convenu par un pacte, stipulé.    - cessatio pugnae pacticia, Gell. : trêve, suspension d'armes.
* * *
pactĭcĭus (pactĭtĭus), a, um [paciscor] Gell. convenu par un pacte, stipulé.    - cessatio pugnae pacticia, Gell. : trêve, suspension d'armes.
* * *
    Pactitius, Adiectiuum. Faict avec accord et convention: vt Cessatio pugnae pactitia. Gell.

Dictionarium latinogallicum. 1552.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Regardez d'autres dictionnaires:

  • Pactitious — Pac*ti tious, a. [L. pactitius, pacticius.] Setted by a pact, or agreement. [R.] Johnson. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”